همه چیز در مورد لباس تکواندو

عوارض ورزش تکواندو برای بانوان

علاقه دختران به ورزش‌های رزمی در سال‌های اخیر بیشتر شده است اما در خیلی جاهای دنیا برخی خانواده‌ها دید مثبتی در رابطه با هنرهای رزمی ندارند و هنرهای رزمی را برای بانوان مناسب نمی‌دانند و این نوع ورزش‌ها را خشن تلقی می‌کنند. ورزش‌ تکواندو به علت ظاهر خشن و تعارض‌هایی که با خصوصیات فیزیکی و ویژگی‌های روانی بانوان دارند، امروزه سوال‌‌های زیادی را در ذهن والدینی که دخترانشان به این ورزش‌ علاقه نشان می‌دهند، برانگیخته است؛ مثلا اینکه:

• آیا ورزش‌ تکواندو باعث پرورش روحیه خشن در دختران می‌شود؟
• آیا بدن ظریف دختران هنگام تمرین تکواندو آسیب نمی‌بیند؟

معمولا آسیب ها و مصدومیت های ورزش تکواندو در مسابقات بوجود می آیند و به ندرت تکواندوکاران در تمرینات دچار آسیب دیدگی می شوند.

از شایع ترین آسیب های تکواندو می توان به کبودی، گرفتگی عضلات و پیچ خوردگی در مچ پا و زانو اشاره کرد. علت اصلی بروز آسیب در این ورزش گرم نکردن بدن، برخوردار نبودن از آمادگی کامل بدنی، و انجام ناصحیح فنون است.

انجام صحیح ضربه، احتمال بروز آسیب دیدگی ورزشکار را کاهش می دهد چون در تکواندو رزمی کاران پیوسته در حال ضربه زدن به یکدیگر هستند. چنانچه ورزشکاری برای یک بار مصدوم شود احتمال آسیب دیدگی مجدد در وی بیشتر خواهد شد.

دلیل اصلی گرفتگی و کشیدگی در عضلات هنگام تمرین و یا مبارزه تکواندو، عدم گردش خون مناسب در عضلات است. در زمان استراحت، قطر عروق برای گردش خون عضلات مناسب است اما هنگام تمرین و یا مبارزه، عضلات به خون رسانی بیشتری نیاز دارند چنانچه قطر عروق برای خون رسانی به عضلات مناسب نباشد، به دلیل کمبود اکسیژن در هنگام تمرین و یا مبارزه، ورزشکار دچار گرفتگی و یا کشیدگی عضله خواهد شد. از این رو همواره تاکید می شود که قبل از تمرین و یا مسابقه حتما بدن باید به مقدار کافی گرم و آماده باشد و با انجام حرکات کششی، عضلات آماده تمرین و مبارزه شوند.

چنانچه بدن قبل از تمرین و یا مبارزه کامل گرم و آماده نشده باشد، فشار و کشش بر روی عضلات، خصوصأ ران ها موجب پاره شدن تاندون های عضله و آسیب دیدگی خواهد شد.

پس از اتمام مبارزه و یا تمرین، به دلیل کمبود آب بدن عضلات دچار گرفتگی می شوند زیرا در هنگام انجام تمرین و یا مبارزه توسط عمل تعریق، آب بدن دفع می‌شود، غلظت خون افزایش و حجم آن کم می‌شود و خون کافی برای رساندن به عضلات وجود نخواهد داشت. برای پیشگیری از این آسیب در هنگام تمرین هر ۱۰ دقیقه آب بنوشید و در هنگام مبارزه، باید در دقایق استراحت مقداری آب خورده شود.

بیشتر بخوانید: تولیدی هوگو تکواندو

شایع ترین آسیب های تکواندو

دلایل اصلی صدمات ورزشی ناآماده ہودن، گرم نکردن پیش از شروع فعالیت، استفاده از تکنیک های نادرست و نیز ماهیت رشته ورزشی است. در رشته ورزشی تکواندو استفاده کردن از تکنیک های درست می تواند به شکل قابل توجهی از ایجاد مصدومیت بکاهد، اما باید به خاطر داشته باشیم که با توجه به اینکه در این ورزش، ورزشکار مدام در حال وارد کردن ضربه به حریف است، در صورتی که یک بار مصدوم شود، احتمال آسیب دیدگی های مجدد افزایش می یابد.

طبق تحقیق ۵ ساله سازمان تربیت بدنی آمریکا، شایع ترین آسیب ها در تکواندو، اکیموز یا کبودی است. به طوری که 40% از مصدومیت های تکواندو را تشکیل می دهد. با مقایسه این رشته ورزشی و دیگر ورزش های رزمی در می یابیم آسیب هایی مانند شکستگی و ترک خوردگی کمتر در ورزشکاران تکواندوکار دیده می شود. البته ۷۰ درصد اسیب ها گریبان افرادی را می گیرد که تمرینات نامنظمی داشته و با بدن گرم و آماده به مصاف حریف نرفته اند.

علت اصلی گرفتگی عضلات ران تکواندوکاران

علت اصلی گرفتگی عضلات قبل از شروع ورزش ناکافی بودن جریان خون در عضله است. هنگام استراحت، قطر شریان ها برای رساندن خون به عضلات، بسیار مناسب است، اما در زمان ورزش عضلات به خون پراکسیژن بیشتری نیاز دارند. اگر قطر شربان ها به هنگام رساندن خون به اندازه کافی نباشد، عضلات بعلت کمبود اکسیژن دچار گرفتگی می شوند. به همین دلیل است که همیشه تاکید می شود برای جلوگیری از آسیب های ورزش تکواندو قبل از تمرین یا مبارزه ابتدا بدن خود را به اندازه کافی گرم سپس با انجام حرکات کششی، عضلات را آماده کنید.

بعد از انجام مبارزه، اغلب در اثر از دست دادن آب بدن گرفتگی عضلات دیده می شود. با فعالیت طولانی در هوای گرم مقدار زیادی مایعات بصورت عرق از بدن دفع خواهد شد، در این صورت حجم خون کاهش و غلظت آن افزایش می یابد، در نتیجه خون کافی برای رساندن به عضلات وجود نخواهد داشت. با نوشیدن آب قبل از فعالیت و یا در صورت تعریق هر 15 دقیقه یکبار، می توان از گرفتگی عضلات ران تکواندوکاران پیشگیری کرد.

اگر قبل از تمرین، بدن به اندازه کافی گرم و آماده نشده باشد، کشش و فشار بیش از حد روی عضلات (بخصوص عضلات بزرگ ران) باعث پارگی رشته های عضله و آسیب دیدگی آنها می شود. کشیدگی عضلات ران، به سادگی با احساس درد و سفتی در محل، قابل تشخیص می باشد. هنگام اجرای حرکات پا مانند آپ چاگی و آپ دولیو چاگی احساس درد در ناحیه آسیب دیده بیشتر خواهد شد.

بیشتر بخوانید: خرید کاپ تکواندو (بصورت عمده از تولیدی های معتبر )

سوالات متداول در مورد تکواندو

در زیر سوالات متداول در مورد تکواندو را بررسی کرده ایم.

آیا تکواندو قد را بلند میکند؟

خیر….واقعیت این است که از نظر علمی، رشد قدی کودکان حدود 95 درصد به عوامل وراثتی مرتبط است و عواملی مانند استراحت، تغذیه و ورزش باعث می‌شود که شخص بتواند به نهایت آنچه از نظر ژنتیکی می‌تواند برسد، دست یابد. البته همه ورزش‌ها اگر در دوران کودکی، سنگین و بیش از حد توان کودک انجام شوند، باعث نرسیدن به میزان رشد وراثتی می‌‌‌شوند و در این خصوص مربی است که نقش موثری دارد، نه الزاما نوع ورزش. تکواندو به تنهایی تاثیر چندانی در رشد قد جوان ندارد ولی اگر به عنوان نوعی ورزش تلقی شود و همراه تغذیه مناسب باشد، میتواند به رشد کامل قدی کمک کند.

ورزش رزمی خشونت می‌آورد؟

خیر…ولی باعث تخلیه خشونت می‌شود. ورزش‌های رزمی به خودی خود خشن نیستند و این ما هستیم که برداشت عجیبی از ورزش‌های رزمی داریم. درست است که ورزش‌های رزمی براساس اصل دفاع از خود ساخته شده و پیشرفت کرده‌اند، اما احترام و دفاع از صلح و دوستی زیربنای این ورزش‌هاست. یک هنرجوی رزمی‌کار می‌آموزد که همیشه با حرکات دفاعی شروع کند، نه با حمله و در هر کدام از مراحل این رشته (کمربندها) هنرجو مسائلی مانند نظم و انضباط، احترام و تواضع، صبر و تحمل، بردباری و شکیبایی و استقامت و روحیه شکست‌ناپذیری را می‌آموزد.

ورزش رزمی به چه دردی می‌خورد؟

در جامعه کنونی ما که در بازی‌های کودکان خصوصا دختران، تحرک و فعالیت نقشی ندارد، شروع این ورزش‌ها در سنین 5 تا 7 سالگی ممکن است در رشد فیزیکی، توانمند‌سازی بدن کودک و بالا بردن سرعت عمل و عکس‌العمل عضلات نقش داشته باشد. خوب است بدانید علاوه بر مهارت و دقت، سرعت نقش بسیار کلیدی و مهمی در ورزش‌های رزمی دارد. یک رزمی‌کار خوب، باید توانایی تشخیص فرصت‌ها و شناخت حرکات بعدی حریف را در خود تقویت کند تا با تشخیص و تغییر به موقع، به عمل حریف واکنش نشان دهد.

حس لامسه نیز به مرور زمان با تمرین‌های رزمی افزایش می‌یابد و در نتیجه فرد می‌تواند جهت یا مسیر نیروی بدنی حریف را سریع تشخیص دهد. وقتی کودک هنگام تمرین مجبور می‌شود در مقابل چند مهاجم از خود دفاع کند، باید پیش از دیدن فرد مهاجم، صدایش را بشنود. پس یکی از مهارت‌هایی که یک رزمی‌کار باید بیاموزد، دقت در تشخیص صداها است. در رده‌های بالاتر، سرعت انطباق بسیار بالا، به عکس‌العمل‌های فرد اجازه می‌دهد تا روند انتخاب حرکات، خودکار انجام شود بنابراین کودکانی که از نظر رفتاری کندتر هستند، از این تمرین‌های سرعتی و تقویت هماهنگی گوش و عضلات و عکس‌العمل آنها، سود زیادی می‌برند.

ورزش رزمی خطر ندارد؟

چرا دارد… ولی برخلاف آنچه اغلب تصور می‌شود، میزان بروز آسیب‌های جدی در این ورزش پایین‌تر از برخی از ورزش‌هاست و میزان بروز صدمه با میزان مهارت ورزشکار (رنگ کمربند) رابطه معکوس دارد. مثلا در رشته رزمی تکواندو که ورزشکاران باید با انگشتان پای خود به حریف ضربه وارد کنند و در عوض با گارد دستانشان جلوی ضربه‌های حریف را بگیرند، بیش از هر عضو دیگری، ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنین زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسیب‌دیدگی قرار می‌گیرند.

شایع‌ترین آسیب‌ در اغلب ورزش‌های رزمی کبودی است؛ به‌طوری‌ که 40 درصد از مصدومیت‌های این رشته ها را کبودی تشکیل می‌دهد، یعنی در مقایسه با دیگر ورزشکاران آسیب‌هایی مانند شکستگی و ترک خوردگی کمتر در رزمی‌کاران دیده می‌شود. دلیل اصلی صدمه‌های ورزشی نیز آماده نبودن بدن، گرم نکردن پیش از شروع فعالیت و استفاده از تکنیک‌های نادرست است.

بنابراین استفاده از وسایل محافظتی برای ساق، پا، دست، بازو و قفسه‌سینه و گرم‌کردن مناسب حداقل 15 دقیقه قبل از ورزش عمدتا با انجام حرکات کششی و استفاده از تکنیک‌های صحیح به نحو محسوسی صدمه‌های ورزشی را در این‌گونه ورزش‌ها کاهش می‌دهد چون درصد قابل‌ملاحظه‌ای از صدمه‌ها در هنگام خستگی ورزشکار رخ می‌دهد، بنابراین باید به کودکان گوشزد کنیم هرگاه خسته شدند استراحت کنند.

بیشتر بخوانید: کمربند تکواندو قیمت (خرید عمده از تولیدی های معتبر)

بالاترین رنگ کمربند تکواندو چیست؟

بالاترین رنگ کمربند تکواندو سیاه است که بعد از آن نوبت به دان ها میرسد و از دان 1 تا دان 9 ادامه دارد.

چند سال طول میکشد تا کمربند مشکی تکواندو بگیریم؟

برای اطلاع ازین موضوع جدول زیر را مطالعه نمایید.

از كمربند سفيد تا كمربند زرد………………………….دو الي سه ماه

از کمربند زردتا کمربند سبز………………………….سه الی چهار ماه

از کمربند سبز تا کمربند آبی………………………….چهار الی پنج ماه

از کمربندآبی تا کمربند قرمز………………………….حداقل شش ماه 

از کمربند قرمز تا کمربند مشکی دان ۱…………………حداقل نه ماه

از کمربند مشکی دان ۱تا کمربند مشکی دان۲……حداقل یک سال

از کمربند مشکی دان ۲تا کمربند مشکی دان ۳….. حداقل دو سال

از کمربند مشکی دان ۳تا کمربند مشکی دان ۴….. حداقل سه سال

از کمربند مشکی دان ۴تا کمربند مشکی دان ۵…..حداقل چهار سال

از کمربند مشکی دان ۵تا کمربند مشکی دان ۶……..حداقل پنج سال

از کمربند مشکی دان ۶تا کمربند مشکی دان ۷……حداقل شش سال

از کمربند مشکی دان۷تا کمربند مشکی دان۸…….حداقل هشت سال

از کمربند مشکی دان۸تا کمربند مشکی دان ۹…………..حداقل نه سال

فلسفه رنگ کمربند تکواندو چیست؟

منبع